Bart (tableta)

1. ÇFARË ËSHTË BART DHE PËR ÇFARË PËRDORET
Tenoxicam është një bar jo-steroidal anti-inflamator.
Ai ka efekt anti-inflamator, analgjezik dhe anti-piretik.
Përdoret për trajtimin e dhimbjeve dhe inflamimit në osteoarthrit dhe artrit reumatoid.

Forma farmaceutike dhe përmbajtja:
Film tableta të mbështjellura,dhe një film tabletë përmban 20mg tenoxicam.

Paketimi
Vjen në paketim prej 30 film tabletave të mbështjellura.

SI VEPRON BART
Tenoxicam është një bar jo-steroidal anti-inflamator.
Ai ka veti anti-inflamatore, analgjezike, dhe efekt që të ul temperaturën.
Si me barna të tjera jo-steroid anti-inflamator, mënyra e saktë e veprimit është e panjohur, edhe pse kjo është ndoshta multifaktoriale, përfshirë inhibimin e biosintezës së prostaglandinës dhe reduktimin e akumulimit të rruzave të bardha në vendin e inflamuar.

KUR PËRDORET BART
Bart përdoret për trajtimin e dhimbjeve dhe inflamimit në osteoaritrit dhe aritrit reumatoid.
Ai është treguar efikas gjithashtu për trajtim afat shkurtër të çrregullimeve akute muskuloskeletale duke përfshirë tensionet, ndrydhjet dhe plagëve të tjera të indeve të buta.

2. ÇFARË DUHET TË DINI PARA SE TË PËRDORNI BART
Informoni mjekun nëse vuani nga ndonjë sëmundje kronike, çrregullim metabolik, nëse e dini që jeni alergjik ose nëse jeni duke marrë barna të tjera.

KUR NUK DUHET TË PËRDORNI BART
Bart film tableta të mbështjellura 20mg nuk rekomandohen në raste të:

Dështimeve të rënda të zemrës;
Ulçeres active në stomak;
Një histori të mëparshme të ulçeres peptike, gastritit të rëndë, apo gjakderdhje gastrointestinale;
Pacientët me një mbindjeshmëri të njohur në ibuprofen, aspirina apo barna të tjera jo-steroide anti-inflamator (simptomat e astmës, rinitit, angioedemës ose urtikaria);
Hipersensitivitet i mëparshëm i njohur në tenoxicam apo çfarëdo nga eksipientët të përfshira në Tenoxicam 20 mg tableta;
Produkti nuk duhet të jetë i administruar tek pacientët të cilët janë duke kaluar nëpër operime kirurgjikale ose anestezion;
Individët me një moshë më pak se 15 vjec;
Tenoxicam nuk duhet të përdoret gjatë shtatzënisë dhe gjidhënies.
PËRKUJDESJET
Efektet e padëshiruara mund të minimizohen duke përdorur dozën më të ulët të efektshme për kohën më të shkurtër të nevojshme për të kontrolluar simptomat (shih seksionin 4.2, dhe GI dhe rreziqet kardiovaskulare më poshtë).
NSAIDs duhet të jepen vetëm me kujdes për pacientët me një histori të sëmundjes gastrointestinale. Pacientët që tregojnë shenja të sëmundjes gastrointestinale gjatë trajtimit me Tenoxicam duhet të  monitorohen me kujdes dhe nëse shkaktohet ulçere peptike ose gjakderdhje gastrointestinale, bari duhet të tërhiqet menjëherë.
Efektet kardiovaskulare dhe cerebrovasculare
Monitorim i duhur dhe këshillat janë të nevojshme për pacientët me një histori të hipertensionit dhe / ose të butë në të moderuar dështim kongestiv i zemrës si ruajtja e lëngjeve dhe edema janë raportuar në bashkëpunim me NSAID terapi.
Të dhënat klinike dhe të dhënat epidemiologjike tregojnë se përdorimi i disa NSAIDs (veçanërisht në doza të larta dhe në trajtim afatgjatë), mund të shoqërohet me një rrezik të vogël në rritje të rasteve arteriale trombotike (për shembull.
infarkt të miokardit, apo goditje në tru).
Ka të dhëna të mjaftueshme për të përjashtuar një rrezik të tillë për Tenoxicam.
Pacientët me hipertension të pakontrolluar, dështim kongestiv të zemrës, sëmundje ishemike të zemrës, sëmundje periferike arteriale, dhe / ose sëmundje cerebrovaskulare duhet të trajtohen vetëm me Tenoxicam pas një konsiderate të kujdesshme.
Konsideratë të ngjashme duhet të bëhet para fillimit të trajtimit afatgjatë të pacientëve me faktorët e rrezikut për sëmundjet kardiovaskulare (psh, hyperlipidemi hipertension, diabet mellitus, dhe pirja e duhanit).
Në raste të rralla, NSAID mund të shkaktojnë nefrit intersticiale, glomerulonefritis, papilare-ne krozë dhe sindromi nefrotik.
Agjentët e tillë pengojnë sintezën e prostaglandinës veshkore e cila luan një rol mbështetës në mirëmbajtjen e perfusionit të veshkave në pacientët tek të cilët rrjedhja e gjakut në veshka dhe volumit të gjakut janë zvogëluar.
Administrimin e një NSAID në këta pacientë mund të bëjë precipitimin e dekompensimit të hapur të veshkave, i cili i kthen në gjendjen para-trajtimit pas tërheqjes së barit.
Pacientët në rrezik më të madh të një reagimi janë ata me sëmundje para-ekzistuese të veshkave (duke përfshirë diabetikët me dëmtime të funksionit të veshkave) , sindromi nefrotik, shterim i vëllimit, sëmundje të mëlçisë, dështimi kongestiv kardiak dhe ata pacientë që marrin terapi shoqëruese me diuretikë ose barna potencial nefrotoxik.
Pacientët e tillë duhet të kenë funksionet e tyre renale, hepatike dhe kardiake të monitoruara me kujdes, dhe doza duhet të mbahet sa më e vogël në pacientët me dëmtim të veshkave, mëlçisë apo kardiake.
NSAID duhet t’i jepet me kujdes pacientëve me një histori të dështimit të zemrës apo tensionit të lartë pasi që oedema është raportuar në bashkëpunim me administrimin e NSAID.
Kujdes është i nevojshëm nëse administrohet në pacientët që vuajnë nga, ose kanë histori të mëparshme të, astmës bronkiale nga NSAID që janë raportuar të shkaktojnë bronkospazmë në pacientë të tillë.
Ngritje e nivelit të serum transaminazave apo treguesve të tjerë të funksionit të mëlçisë janë raportuar. Raportet në shumicën e rasteve kanë qenë rritje të vogla dhe kalimtare mbi nivelin normal.
Nëse jo-normaliteti është i rëndësishëm ose i vazhdueshëm, Tenoxicam duhet të ndalet dhe të vazhdohet me kryerjen e testeve.
Kujdes i veçantë është i nevojshëm në pacientët me sëmundjen para-ekzistuese hepatike.
Tenoxicam redukton grumbullimin e trombociteve dhe mund të zgjasin kohën e gjakderdhjes.
Kujdes nevojitet në pacientët që i nënshtrohen një operacioni të madh dhe në pacientët tek të cilët koha e gjakderdhjes duhet të përcaktohet.
Të moshuarit janë në rrezik në rritje të pasojave të reaksioneve anësore.
Kujdes duhet të merret për të monitoruar rregullisht pacientët për të zbuluar ndërveprime të mundshme me terapi shoqëruese dhe për të shqyrtuar funksionin e veshkave, mëlçisë dhe zemrës të cilat mund të ndikohen potencialisht nga NSAID.
Efekte të vogla dhe serioze të syrit janë raportuar rrallë në pacientët që marrin NSAID;vlerësimi oftalmik rekomandohet për pacientët tek të cilët zhvillohen shqetësime vizuale gjatë trajtimit me Tenoxicam.

MARRJA E BARIT BART ME USHQIM DHE PIJE
Nuk ka të dhëna për përdorimin e barit Bart me ushqim ose pije.

SHTATZANIA DHE USHQYERJA ME GJI
Këshillohuni me mjekun ose farmacistin para se të filloni të merrni ndonjë bar.
Siguria e Tenoxicam gjatë shtatzënisë dhe gjidhënies nuk është themeluar dhe nuk duhet të jepet në këto kushte.
Përderisa efekte teratogjenike nuk janë treguar në studimet e toksikologjisë të kafshëve,megjithate përdorimi i NSAID gjatë shtatzënisë duhet të shmanget nëse është i mundur.
Anomalitë e lindura janë raportuar në shoqërim me administrimin e NSAID tek njerëzit, megjithatë, këto janë të ulëta në frekuencë dhe nuk ka nevojë të ndiqet ndonjë model i dukshëm.
Në pikëpamje të efekteve të njohura të NSAID në sistemin kardiovaskular fetal (një mbyllje e arteriosus ductus), përdorimi në fund të shtatzënisë duhet të shmanget.
Në studimet e kufizuara deri më tani në dispozicion, NSAID mund të paraqiten në qumështin e gjirit në përqëndrime shumë të ulëta dhe nuk ka gjasa të ndikojë në foshnjet që ushqehen me gji.

EFEKTET MBI AFTËSINË PËR TË DREJTUAR AUTOMJETIN DHE PËR TË PËRDORUR MAKINERI
Marramendje, çrregullime vizuale apo dhimbjet e kokës janë të mundshme si efkte të padëshirueshme pas marrjes së NSAID, nëse ndodhin, pacientët nuk duhet të drejtojnë automjet apo të përdorin makineri.

NË ÇFARË DUHET PATUR KUJDES NËSE PËRDORNI BARNA TË TJERA
Informoni mjekun ose farmacistin nëse jeni duke marrë ose keni marrë kohët e fundit barna të tjera, qoftë edhe ato pa përshkrimin e mjekut.
Të keni parasysh se këto informacione mund ti përkasin barnave të cilat më nuk i pini, si dhe barnat të cilat planifikoni ti merrni në të ardhmen.
Antiacidet: mund të ulin normën, por jo në atë masë, të absorbimit të tenoxicamit. Dallimet nuk kanë të ngjarë të jenë me rëndësi klinike.
Asnjë ndërveprim nuk është gjetur gjatë administrimit të njëkohshëm me cimetidinë.
Asnjë ndërveprim klinikisht i rëndësishëm ndërmjet tenoxicam dhe heparinës me peshë molekulare të ulët nuk është vërejtur në subjektet e shëndetshme.
Duhet pasur kujdes në pacientët e trajtuar me ndonjë nga barnat e mëposhtme si ndërveprime janë raportuar në disa pacientë.
Anti-hipertensivët: zvogëlojnë efektin anti-hipertensivë.
Glykozidet e zemrës: NSAID mund të përkeqësojnë dështimin e zemrës, të zvogëlojë GFR dhe rrisë nivelet plazma glykozide.
Diuretikët: NSAID mund të shkaktojë mbajtjen e natrium, kalium dhe fluideve dhe mund të ndërveproj me veprim natriuretik të agjentëve diuretik të cilët mund të rrisin rrezikun e nefrotoksicitetit të NSAID.
Kjo duhet të kihet parasysh kur bëhet trajtimi i pacientëve me funksion të kompromentuar kardiak apo hipertension derisa ata mund të jenë përgjegjës për një përkeqësim të këtyre kushteve.
Litiumi: monitorim më i shpeshtë është rekomanduar.
Toksiciteti i Litium mund të rezultojë për shkak të eliminimit të zvogëluar të litiumit.
Metotrexate: toksiciteti methotrexate ndodh për shkak të eliminimit të zvogëluar të methotrexatit.
Ciklosporin: Rritja e rrezikut të nefrotoksicitetit.
Mifepristone: NSAID nuk duhet të përdoren për 8-12 ditë pas administrimit të mifepristone pasi NSAID mund të zvogëlojë efektin e mifepristone.
Analgjezikët e tjerë: Shmangni përdorimin e njëkohshëm të dy ose më shumë NSAID për shkak të rrezikut në rritje të iritimit gastrointestinal, formimin e ulçerës dhe gjakderdhje.
Salicilatet: salicilatet mund të zhvendosin tenoxicam nga vendet e proteinave-lidhëse dhe në këtë mënyrë nxitë pastrimin dhe vëllimin e shpërndarjes së tenoxicamit.
Trajtimi shoqërues duhet të shmanget për shkak të rrezikut në rritje të efekteve anësore (veçanërisht gastro-intestinale).
Kortikosteroidet: Rritja e rrezikut të gjakderdhjes.
Antikoagulantët (duke përjashtuar heparinën): Pasi tenoxicam është i lidhur shumë për serum albuminën ajo mund të rritë efektin antikoagulant të varfarinës dhe antikoagulantëve të tjerë. Monitorim i ngushtë i efekteve të antikoagulantëve dhe agjentëve oral hipoglikaemik është këshilluar, sidomos gjatë fazave fillestare të trajtimit me tenoxicam.
Antibiotikët kinolone: Të dhënat në kafshë tregojnë se NSAID mund të rrisë rrezikun e konvulzioneve të shoqëruar me antibiotikë quinolone.
Pacientët duke marrë NSAID dhe kinolone mund të kenë një rritje të rrezikut në zhvillim të konvulsioneve.

3. SI PËRDORET BART
Nëse vëreni se efekti i barit është shumë i fortë ose shumë i dobët këshillohuni me mjekun ose farmacistin.
” Bart film tableta të mbështjellura 20 mg ” duhet të administrohen si dozë e vetme ditore prej 20 mg.
Në trajtim afat-gjatë doza ditore e mirëmbajtjes mund të ulet në 10 mg.
Në rastet e çrregullimeve të rënda akute muskuloskeletale, posologjia e rekomanduar është 40 mg për një ditë për dy ditët e para, dhe pastaj 20 mg një herë në ditë për 7-14 ditë.
Në pacientët e moshuar posologjia duhet të përcaktohet me kujdes nga mjeku i cili duhet të vlerësojë reduktim eventual të dozave të përmendura më lart.
Efektet e padëshiruara mund të minimizohen duke përdorur dozën më të ulët të efektshme për kohën më të shkurtër të nevojshme për të kontrolluar simptomat (shih seksionin 4.4).

NËSE PËRDORNI BART MË SHUMË SE SA DUHET
Nëse keni marrë një mbidozë, këshillohuni menjëherë me mjekun ose farmacistin !
Nuk ka asnjë përvojë të raportuar të mbidozimit serioz me tenoxicam.
Nuk ka masa të veçanta që janë në dispozicion, administrimi i barnave H2 antagoniste mund të jetë me dobi. Shpërlarje gastrike duhet të kryhet sa më shpejt të jetë e mundur pas gëlltitjes së barit dhe pacienti duhet të vëzhgohet nga afër dhe masat mbështetëse të përgjithshme të merren sipas nevojës.

NËSE HARONI TË MERRNI BART
Kurrë mos merrni dozë të dyfishuar për të zëvendësuar dozën e harruar.
Mos përdorni një dozë të dyfishtë për të zëvendësuar një dozë të harruar.

EFEKTET E NDËRPRERJES SË TRAJTIMIT ME BART
Nëse keni ndonjë pyetje të mëtejshme në përdorimin e këtij produkti, pyesni mjekun apo farmacistin tuaj.

4. EFEKTET ANËSORE TË MUNDSHME
Si të gjitha barnat e tjera, edhe Bart mund të shkaktojë efekte anësore.
Gastrointestinale:efektet anësore që zakonisht janë vërejtur janë të natyrës gastrointestinale.
Ato përfshijnë të përziera, të vjella, diare, kapsllëk, fryrje, mostretje, dhimbje barku, melena, ankth epigastrik, haematemesis, stomatit ulçerativ dhe hemoragji gastrointestinale.
Si me NSAID tjerë, ekziston një rrezik i ulçeres peptike ose gjakderdhjes gastro-intestinale.
Nëse raportohen gjatë trajtimit, Tenoxicam duhet të ndalet menjëherë dhe trajtim i përshtatshëm të ofrohet.
Hipersensitiviteti: reagimet hipersensitive janë raportuar pas trajtimit me NSAIDs.
Këto mund të ndodhin nga reaksionet alergjike jo-specifike dhe anafilaktike, traktit respirator reaktiv –duke përfshirë astmën,astmën e përkeqësuar, bronkospazmën ose dyspnoea, apo çrregullime të ndryshme të lëkurës, duke përfshirë edhe skuqjet e llojeve të ndryshme, prurit, urtikari, angioedema dhe, më rrallë, bullous dermatozë (duke përfshirë necrolizën epidermike, eritemë multi-forme dhe pezmatim exfoliative). Reaksione fotosensitive po ashtu janë raportuar por shumë rrallë.
Kardiovaskulare: edema është raportuar në trajtim me NSAID .
Kujdes është këshilluar në pacientët e moshuar me funksion të komprometuar kardiak si një rritje në edemë që mund të rezultojë në dështim kongestivë kardiak.
Rrahje zemre dhe dyspnoea janë raportuar rrallë.
Efektet tjera negative të raportuara më pak zakonisht përfshijnë:
Renale: nefrotoksicitet në forma të ndryshme, duke përfshirë nefrit intersticial, sindromi nefrotik dhe dështimi i veshkave.
Hepatike: funksion jo normal i mëlçisë, hepatitis dhe verdhëza.
Neurologjike dhe ndjenjat e veçanta: trazirat vizuele, pezmatim të nervit optik, dhimbje koke, paraesthezia, depresioni, nervoza, konfuzioni, halucinacione, ëndërra anormale, insomnia, tinitus, marramendje, gjendje e sëmurë, lodhje dhe të qenët i përgjumur.
Hematologjike: Trombocitopenia, neutropenia, agranulocitoza, anemi hemolitike dhe anemi aplastike.
Efekte metabolike: Ka pasë dukuri të rralla të hiperglikemisë ose rritje apo ulje të peshës.
Efektet oftalmologjike: sytë të ënjtur, vizioni i paqartë dhe acarim të syrit kanë qenë të raportuara.
Nuk ka dëshmi të ndryshimeve të syrit të vërejtura me oftalmoskop dhe llambë egzaminuese.
Edema, hipertensioni dhe dështimi kardiak, janë raportuar në shoqërim me trajtimin me NSAID.
Të dhëna klinike dhe epidemiologjike tregojnë se përdorimi i disa NSAID (veçanërisht në doza të larta dhe në trajtim afatgjatë), mund të shoqërohen me një rrezik në rritje të efekteve arteriale trombotike (për shembull infarkt të miokardit ose goditje) (shih seksionin 4.4).
Nëse vëreni ndonjë nga efektet anësore të renditura më sipër ose ndonjë efekt anësor që nuk përmendet në këtë fletëudhezim, ju lutemi informoni mjekun ose farmacistin .

5. RUAJTJA DHE AFATI I PËRDORIMIT
RUAJTJA
Mbajeni larg fëmijëve dhe syve!
Të ruhet në temperaturë nën 25°C.
Produkti duhet të ruhet në paketimin original që të mbrohet nga drita.

AFATI I PËRDORIMIT
Bari nuk duhet përdorur pas kalimit të afatit të përdorimit të shënuar në paketim.
Mos përdorni Bart pas datës së skadimit e cila është shënuar në paketim.

MËNYRA E DHËNIES SË BARIT
Bari merret me përshkrim të mjekut.

MASAT E VEÇANTA PËR ASGJËSIMIN E BARIT TË PAPËRDORUR OSE BARIT TË MBETUR
Bari i papërdorur shkatërrohet sipas rregullave në fuqi.
Bari nuk duhet të hidhet nëpërmjet ujërave të zeza apo mbeturinave shtëpiake.
Pyetni farmacistin tuaj si të shkatërrohen barnat që më nuk nevojiten.
Këto masa do të ndihmojnë në mbrojtjen e mjedisit.